Zdj. Gerd Altmann z Pixabay

Od 1 grudnia weszła w Holandii w życie nowa ustawa – Coronawet. Obowiązuje przez 3 miesiące i daje parlamentowi kontrolę nad działaniami rządu, jak przystało w państwie demokratycznym. Wprowadza także obowiązek noszenia maseczek.

Zgodnie z Coronawet, od 1 grudnia parlament zatwierdza epidemiczne decyzje rządu, zanim wejdą w życie.

Odtąd będzie to wyglądać następująco: minister ogłasza ograniczenie ze względu na koronawirusa. Parlament ma następnie tydzień na głosowanie nad tą regulacją. Jeśli Druga Izba nie zgodzi się w tym czasie na wprowadzenie restrykcji, wówczas decyzja rządu (regulacja) wygasa.

Polecamy: Holandia: Szansa na poluzowanie częściowego lockdownu dopiero w połowie grudnia. Od 1 grudnia maski obowiązkowe

Rząd może zejść z tej ścieżki legislacyjnej i natychmiast podjąć działania tylko w „bardzo pilnych okolicznościach, w których należy podjąć natychmiastowe kroki w celu ograniczenia niebezpieczeństwa”.

Minister, o którym mowa, musi wyjaśnić, dlaczego tak się dzieje i dlaczego podjęto tę natychmiastową decyzję. Jeśli Tweede Kamer nie zatwierdzi jej w ciągu tygodnia, wygaśnie ona z mocy prawa.

Ponadto ministrowie nie mogą podejmować środków, które nie są wymienione jako możliwość w prawie koronowym. Dlatego rząd nie ma tutaj wolnej ręki w działaniach.

Maseczki obowiązkowe. Co musisz wiedzieć?

Od 1 grudnia wszedł w życie obowiązek zakrywania ust i nosa przy pomocy maski. Rzecz dotyczy określonych przestrzeni publicznych. Regulacji muszą przestrzegać wszystkie osoby mieszkające w Holandii, które przekroczypomieszczenia otwarte bądź zamknięte
Więcej: https://www.radiozet.pl/Co-gdzie-kiedy-jak/miejsce-publiczne-ogolnodostepne-co-to-jest-definicja-przestrzen-publicznay 13 rok życia.

Osoby, które nie chcą przestrzegać tego rygoru, mogą zostać ukarane grzywną w wysokości 95 euro.

Maskę zakładamy w miejscach publicznych z pomieszczeniami zamkniętymi:

  • w środkach komunikacji miejskiej, w autokarach i samolotach
  • na stacjach kolejowych, przystankach tramwajowych i autobusowych
  • w sklepach i supermarketach, restauracjach, na stacjach benzynowych
  • w salonach fryzjerskich, kosmetycznych, fizjoterapeutycznych
  • w teatrach, kinach, bibliotekach i muzeach
  • w oddziałach banków, urzędach państwowych i gminnych, w poczekalniach ośrodków zdrowia itp.

Dodajmy, iż w przypadku tzw. zawodów kontaktowych, jak fryzjer, kosmetyczka i fizjoterapeuta, obowiązek noszenia maseczki podczas wykonywania usługi dotyczy tak pracownika, jak i klienta.

Polecamy: Holandia: Migranci zarobkowi na lodzie podczas pierwszej fali pandemii. Choć nie do końca

Co istotne, obowiązek maseczki dotyczy tylko miejsc publicznych zamkniętych, a nie przestrzeni otwartych, np. ulic czy parków.

Egzekwowanie tego obowiązku spoczywa na osobach pracujących w wymienionych wyżej instytucjach i firmach oraz na przedsiębiorcach.

Oznacza to, że klient, który nie chce np. w sklepie założyć maseczki, może nie być obsłużony. Z kolei przedsiębiorca, który nie potrafi wyegzekwować tego obowiązku od klienta, może wezwać na interwencję policję lub strażników miejskich.

Jakie mamy wyjątki od rygoru noszenia maseczki?

  1. Dotyczą one obiektów kultu religijnego, a więc kościołów, meczetów, synagog i innych miejsc modlitwy.

Rząd Holandii nie może narzucać reguł dotyczących tego, co dzieje się za drzwiami kościołów. Byłoby to sprzeczne z konstytucyjną wolnością wyznania.

Polecamy: Koronawirus: Narasta przemoc i agresja wśród Holendrów. O psychologicznych skutkach epidemii

2. Masek nie muszą nosić także osoby niepełnosprawne fizycznie i/lub intelektualnie, z zaburzeniami lękowymi, czy hiperwentylacją, a także z innymi przewlekłymi chorobami. Co jednak istotne – swoją niepełnosprawność czy przewlekłe schorzenie trzeba samemu udowodnić, np. poprzez okazanie zaświadczenia lekarskiego czy przyjmowanych lekarstw.

Co z maseczkami w szkołach?

Obowiązek noszenia maseczek dotyczy uczniów szkół ponadpodstawowych, którzy ukończyli 12 rok życia.

Maski nie trzeba nosić w przypadku określonych aktywności w szkole, np. nauki śpiewu, tańca, zajęć teatralnych, gimnastyki i niektórych zajęć praktycznych.