Heb je dierbare herinneringen aan Jan Minkiewicz?, stuur ze naar info (at) polonia.nl
De stem en het gezicht van Solidarnosc in Nederland
28.04.2014
Het bericht van Jan’s plotselinge overlijden schokte me en maakt me bedroefd. Ik wens zijn vrouw en andere naaste familie en vrienden veel sterkte toe met dit verlies.
Ik ontmoette Jan voor het laatst in januari 2012, toen op de Poolse ambassade aan Wim Kok de „dankbaarheidsmedaille” werd uitgereikt voor zijn steun als FNV-voorzitter aan Solidarnosc in de moeilijke jaren 80. (Eerder ontving een aantal andere FNV-activisten uit die tijd van de ambassadeur een dergelijke medaille). Jan was als altijd vriendelijk, correct en serieus bezig om de ceremonie in goede banen te leiden.
Jan Minkiewicz was vanaf de zomer van 1980 gedurende vele jaren de markante stem (op de radio) en het gezicht van Solidarnosc in Nederland. Hij fungeerde na de staat van beleg in december 1981 als verbindingsfiguur tussen de Nederlandse vakbeweging (CNV en FNV) en Solidarnosc, als het ging om informatie en voorlichting en de coördinatie van humanitaire en andere vormen van steun.
Namens de FNV nam ik in augustus 1988 deel aan de (semi-legale) internationale Mensenrechtenconferentie, in een kerk in Krakau-Nowa Huta. Jan mocht Polen niet in en ik heb toen voor hem een halve koffer vol documenten van die conferentie meegebracht.
Begin jaren negentig ontmoette ik Jan in het hoofdkantoor van Solidarnosc in Gdansk, waar hij als steunpunt fungeerde voor bedrijven die samenwerking zochten met bedrijven in Polen, als ik het wel heb. Jan benaderde mij bij de FNV als er iets rond Solidarnosc werd georganiseerd in Nederland, zoals het bezoek van president Lech Walesa (dat niet doorging omdat er naar diens smaak te weinig hoge politici op het programma stonden…) en de tentoonstelling ter herdenking van 25 jaar Solidarnosc in 2005.
Ik herinner mij ook dat hij zeer terecht een hoge Poolse onderscheiding ontving op de ambassade. Vakbondsbestuurders en kaderleden die actie ondernamen tegen de uitbuiting van Poolse werknemers in ons land, konden altijd een beroep op hem doen en herkenden in hem een man met een echt vakbondshart.
Met Jan Minkiewicz verdwijnt de stem en het gezicht van Solidarnosc in Nederland, een groot verlies.
Leo Mesman, oud-beleidsmedewerker internationaal en Mondiaal FNV
De handkus in 1970
28.04.2014
Janek heb ik leren kennen in 1968 in Amsterdam. Op welke manier weet ik niet meer precies, w.s. in de kroeg!
Janek, student, samen met vriend Aart, van wie ik mij de achternaam niet meer herinner.
Ik had „verkering” met een Poolse jongen uit Warszawa waar ik mee zou gaan trouwen, dus wilde ik mij graag de Poolse taal eigen maken. Janek heeft mij ingewijd in de beginselen van de Poolse taal, waar ik veel aan gehad heb toen ik in 1969 trouwde in Warszawa en daar bleef wonen.
Hij heeft de Poolse tekst voor mij gemaakt op de Nederlandse kaart van mijn huwelijksaankondiging.
Janek heeft ons nog bezocht in Warszawa, in 1970. Volgens mij was dat zijn „eerste” bezoek aan Polen.
Ik woonde samen met mijn man, zijn ouders en grootouders.
Hilarisch was het feit dat de grootvader van mijn man, 100 jaar oud, Janek begroette met: Goedendag Mevrouw, en hem, op Poolse elegante wijze, de hand kuste! Janek was n.l. een tengere jonge man met een flinke krullebos en grootvader’s zicht was niet optimaal.
Nadat wij in Nederland zijn gaan wonen is het kontakt verwaterd, hoewel we elkaar zo nu en dan tegen kwamen op „Poolse” bijeenkomsten.
In dierbare herinnering, R.I.P.
Angeline & Robert Slepikas
Gepubliceerd op Polonia.NL 28.04.2014 © Polonia.nl
– Uitgever: STEP – Stichting van Poolse Experts in Nederland , lees meer over ons
Bezoek ons op social media en geef je mening:
Facebook –blijft op de hoogte en laat je commentaar achter
Twitter –volgt ons op Twitter
Leuk? Klik op het Facebook-logo in de rechter hoek van de website
