Strona główna Koronawirus Coronacrisis. Wie bekommert zich over het lot van de EU-arbeidsmigranten?

Koronawirus

Coronacrisis. Wie bekommert zich over het lot van de EU-arbeidsmigranten?

Autor

30 marca 2020

Polen en andere Eu-arbeidsmigranten zijn de vergeten mensen in de coronacrisis. Deze crisis raakt iedereen, niet in het minst de vele duizenden Poolse en andere uitzendkrachten in Nederland. Ze verliezen nu hun baan en hun huizen en worden uitgesloten van het financiële reddingsplan. Niemand luistert naar hun roep om hulp – schrijft Malgorzata Bos-Karczewska, hoofdredacteur van Polonia.nl

Verhalen over EU-arbeidsmigranten in Nederland worden altijd gedreven door economische belangen. De huidige grote vraag maakt dit maar al te duidelijk: als de Polen niet komen, oogst niemand de asperges.

Radeloze kwekers vragen zich af: wie gaat hun asperges steken? Brancheorganisatie LTO inventariseert de problemen van de sector. Maar wie bekommert zich om het lot van de Poolse en andere EU-arbeidsmigranten in Nederland?

Toen de premier Rutte zei: “We laten u niet in de steek”, richtte hij zich toen tot alle inwoners van ons land? In het noodplan van de regering om banen te behouden is voor tijdelijke arbeidsmigranten niets geregeld.

Ze zijn de vergeten mensen in deze crisis.

Recessie

Vele bedrijven die zijn getroffen door een flinke vraaguitval stoppen met de productie en lozen hun overbodige flexkrachten.

De recessie is onvermijdelijk en de werkloosheid onder flexkrachten zal toenemen, waarschuwde afgelopen donderdag het CPB. Bepaald geen goed nieuws voor de EU-arbeidsmigranten.

Hier werken Polen in de regel op korte flexcontracten, zelfs van 1-week of nulurencontracten. De uitzendbureaus regelen ook de huisvesting. Het ‘uitzendbeding’ d.w.z. ‘geen werk – geen beloning’ heeft nu zorgelijke gevolgen.

Verlies van werk, betekent ook vaak verlies van onderdak.

In de knel

Velen belanden dakloos op straat, naarstig op zoek naar schaars werk. Sommigen zijn ziek of verkouden. Door de coronacrisis kunnen ze eigenlijk niet terug. Er is nauwelijks vervoer.

Zo benaderen ons bezorgde Poolse ouders met de vraag of ze hun kinderen met de auto kunnen komen ophalen. Hun kinderen willen weg uit Nederland. Liever twee weken verplichte quarantaine in Polen dan blootgesteld zijn aan het virus op de werkplek in Nederland.

Als je je ziek voelt, moet je thuis blijven – is nu de belangrijkste anti-coronaregel van de Rijksoverheid. Wordt je dan doorbetaald? Nee, eerder verlies je je werk.

Sommigen gaan door met het werken. Op het niezen of hoesten wordt op het werk niet gelet. Het werk moet af.

Bij sommige distributiecentra worden Poolse en andere EU-werkkrachten – ziek of niet – gedwongen te werken en zeer lange uren te maken, want de klant is de koning en die hamstert. Is dat langer werken verstandig? Men heeft juist meer energie nodig om nu immuniteit op te bouwen.

En als je met acht anderen in een klein huis woont, dat door uw werkgever is geregeld, hoe kunt je dan uitzieken, laat staan de regels voor thuisisolatie volgen?

Polen aan het woord

Poolse werkers vrezen voor hun gezondheid, zijn bang voor besmetting. Sommigen voelen zich verantwoordelijk voor anderen.

“Ik werk bij een distributiecentrum van AH samen met 100 mensen in een ploeg. Hoe kunnen we veilig werken?” – schreef een bezorgde lezer van Polonia.nl. “Een deel van ons heeft geen handschoenen, ook niet diegenen die producten voor online bestellingen inpakken. Een afstand van 1,5 meter houden is onmogelijk. Hoe kunnen we zeker zijn dat iemand niet ziek is?”.

In een ander geval heeft een ploeg van 11 mensen werkzaam bij een wasserij in Eindhoven geweigerd om besmet beddengoed afkomstig van een ziekenhuis zonder voorzorgmaatregelen te sorteren. Ze zijn daarop ontslagen.

“Ik werk in een hotel in Rotterdam. Behalve handschoenen zijn er geen desinfectiemiddelen” – vertelde een ander Pool. “Hoe staat het hier met het gezonde verstand en verantwoordelijkheid van de werkgever voor werknemers?”.

Onmisbaar

Deze goedkope arbeidskrachten zijn juist nu onmisbaar. Terwijl veel Nederlanders thuis zitten, werken de Polen, Bulgaren. Mensen die zo vaak worden beschuldigd van fraude van de WW en misbruik van het Nederlandse socialezekerheidsstelsel.

In deze crisis houden “goedkope Poolse arbeidsmigranten” in cruciale beroepen, orderpickers, sorteerders, vrachtwagenchauffeurs en schoonmakers, Nederland draaiende.

Op hen wordt straks beroep gedaan om asperges te steken, tomaten en aardbeien te plukken omdat de Nederlandse boeren ze nodig hebben.

Maar in ruil daarvoor moet de regering ook hen beschermen.

Supermarkten krijgen nu boetes tot 4000 euro als ze voor hun klanten geen veilige omgeving van 1,5 meter afstand creëren. Prima!

Waarom geen boetes voor uitzenders en hun opdrachtgevers die op de werkvloer, in de huisvesting en in het vervoer naar het werk – de richtlijnen van het RIVM niet nakomen?

Het is niet louter een moreel appel. Nederland zou moeten beseffen: hun gezondheid is onze gezondheid. Samen tegen corona!

Malgorzata Bos-Karczewska is Pools-Nederlandse journaliste en hoofdredacteur van Polonia.nl website voor Polen in Nederland

Het artikel is verschenen in het Engels op website Dutchnews.nl Europe’s seasonal workers are being forgotten in the corona crisis
Voor de Poolse versie klikt / polska wersja hier